मुक्ती

( फार पूर्वी मी लिहिलेली एक कविता)

आज आत्म्याला जगविण्यासाठी
शरिराला मी मारत आहे
अनंत काळच्या बंधनातून
आत्म्याला मी सोडवीत आहे

 मी आहे मन, या मर्त्य शरिराचे
 मुक्तिसाठी आसुसलेले

 मी आज पहात आहे,
आत्म्याला झगडताना
 शरिरकोश फोडण्यासाठी
अविरत धडपडताना

 कोश आता सुकला आहे
 अगदी जीर्ण झाला आहे
 म्हणूनच त्याच्या फटीतून
आत्मा मला दिसत आहे

 मला सर्व ठाऊक आहे
 आत्मा खरा कोण आहे
 आजच त्याला शरिराची
संगत का नको आहे

 मी आहे देवयानी,
शरिर पिता शुक्रमुनी
कच आत्मा पोटी दडी,
रडते मी विद्ध मनी

आत्म्याच्या प्रेमाने
झाले मी वेडी पिशी
शरिराला सांगतसे
नाश तुझा तू करिशी

मी कृतघ्न, मी विव्हल
 आत्म्यासाठी करिते स्वार्पण
कारण मला ठाऊक आहे
आत्मा मला सोडणार आहे.